vəl

is. Alt tərəfindəki oyuqlara balaca daşlar keçirilmiş, yaxud yan-yana dəmir dişləri olan ağacdan, taxtadan qayrılmış ibtidai xırman aləti (taxıldöyən alət). Biçinə çin gərəkdi, xırmana vəl. S. Ə. Ş.. Əsəd minib vəlin üstə və öküzləri çubuq ilə sürür. C. M.. Xırmanlarda hələ də dərz döyənlərin səsi, vəl çəkən atların ayaqlarının tappıltısı eşidilir. İ. Ə.. // məc. Çox iri, yöndəmsiz şey haqqında. . . Xan yaralanmış ayı kimi nərə çəkdi, vəl boyda . . əlini havada yelləyib maliyyə vəzirinin üzünə vurdu. M. İ.. <Kafirin> ayaqları vəl kimidir, saçları at quyruğu kimi. S. R..